Γεια σας! Με λένε Pernilla και είμαι από τη Σουηδία. Η ιστορία μου κλασσική. Σουηδέζα γνωρίζει Κρητικό και κάνουν δύο παιδάκια, χωρίζουν και η Σουηδέζα μένει ακόμα εδώ στη Κρήτη. Δεν έχω παράπονο. Σας γράφω γιατί θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε όλους. Ο χωρισμός είναι δύσκολος, τον ζούμε κάθε μέρα, έχουμε πληγωθεί και εμείς και ο εγωϊσμός μας, αλλά ξεχνάμε τα καλά που έχουμε εμείς οι μόνοι γονείς. Σαν ξένη εδώ στην Ελλάδα έχω παρατηρήσει (και ειδικά στην Κρήτη) ότι παραπονιόμαστε συχνά για πράγματα που μας κρατάνε πίσω και δεν βλέπουμε αυτά που μας προχωράνε μπροστά. Χωρίζουμε για να προχωράμε μπροστά...